تأثیر برخی از عوامل عاطفی و دموگرافیک بر رضایتمندی زنان نابارور از زندگی

بر اساس نتایج پژوهش‏های مختلف، ناباروری با مشکلات عاطفی از جمله افسردگی، نومیدی ، فشار روانی، اضطراب و نیز نارضایتی از زندگی مشترک همراه می‏باشد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر برخی از عوامل عاطفی عبارت از برخورداری از حمایت همسر ، سرزنش از سوی دیگران، گزارش از احساس فشار روانی، اضطراب، نومیدی افسردگی و گوشه‏گیری و عوامل دموگرافیک شامل سن، میزان تحصیلات، منزلت اجتماعی، شغل زوجین و نیز نوع خانواده بود. گروه نمونه در این تحقیق شامل 77 زن ( با میانگین سنی 26 سال) بود، که به علت مشکل ناباروری به یکی از مراکز درمانی شهر شیراز مراجعه می نمودند. از “پرسشنامه اطلاعات فردی“ که به وسیله محققان تهیه و روائی آن با نظر متخصصان احراز گردید به منظور جمع‏آوری اطلاعات دموگرافیک و سایر عوامل عاطفی استفاده به عمل آمد و برای سنجش رضایتمندی از زندگی“مقیاس رضایتمندی ادواری از زندگی“ (tswls)مورد استفاده قرار گرفت. این مقیاس، رضایتمندی فرد را از ادوار سه گانه گذشته ، حال و آینده زندگی، به تفکیک و نیز به طور کلی مورد سنجش قرار می‏دهد. روائی و پایائی این پرسشنامه نیز در تحقیق حاضر بررسی و احراز شده است. از روش تحلیل رگرسیون چند متغیره برای تجزیه و تحلیل اطلاعات استفاده به عمل آمد. نتایج حاصل نشان داد که احساس افسردگی و نومیدی باعث کاهش رضایتمندی زنان نابارور از زندگی گذشته، حال و آینده می‏گردد ولی برخورداری از حمایت همسر و نیز منزلت اجتماعی شغلی وی رابطه‏ای مثبت با رضایتمندی این زنان از زندگی کنونی و همچنین مجموع ادوار زندگی دارد. همچنین زندگی در خانواده هسته‏ای باعث افزایش رضایتمندی زنان نابارور از زندگی کنونی و آینده می گردد. به عنوان نتیجه‏گیری کلی، یافته‏های تحقیق حاضر مبین آن است که تاثیر عوامل عاطفی و دموگرافیک بر احساس رضایتمندی زنان نابارور نسبت به ادوار مختلف زندگی یکسان نیست.